สงครามต้านคอมมิวนิสต์ที่เวียดนาม นับเป็นสงครามที่สร้างรอยด่างพร้อยให้กับรัฐบาลและกองทัพสหรัฐอเมริกาอย่างแท้จริง

พวกเขาแพ้สงคราม พวกเขาโดนประชากรในประเทศต่อต้าน นอกจากนั้นพวกเขายังแพ้ให้กับ แคสเซียส เคลย์ หรือ มูฮัมหมัด อาลี อีกด้วย เทคนิคการเล่นสล็อตให้ได้โบนัส PANTIP

28 เมษายน คือวันครบรอบที่ มูฮัมหมัด อาลี ปฏิเสธการเข้าเกณฑ์ทหาร ด้วยเหตุผลที่มากมายที่ซ่อนอยู่ … ภายใต้ความหัวแข็ง และชัยชนะในชั้นศาล อาลี ทำให้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ? 

ติดตามกับ Main Stand

การประกาศกร้าวที่ไม่กลัวการสูญเสีย

“ผมไม่ไปเวียดนามเด็ดขาด ผมไม่ได้มีปัญหาอะไรกับพวกเขา อย่างน้อย ๆ พวกเวียดนามก็ไม่เคยเรียกผมว่าไอ้นิโกร” สิ้นสุดของการกล่าวประโยคนี้ของ แคสเซียส เคลย์ นักชกที่กำลังสร้างชื่อในการเป็นหมายเลข 1 ของโลกในรุ่นเฮฟวี่เวต เสียงสรรเสริญที่มีต่อเขาก็เปลี่ยนไปทันที

ย้อนกลับไปก่อนหน้าประโยคดังกล่าว 3 ปี หรือในปี 1964 สหรัฐอเมริกาประกาศเข้าร่วม สงครามเวียดนาม หรือที่มีการเรียกในอีกชื่อว่า สงครามอินโดจีนครั้งที่ 2 อย่างเป็นทางการ สงครามดังกล่าวถือเป็นส่วนหนึ่งของสงครามเย็น ที่เป็นการแบ่งฝ่ายกันของกลุ่มโลกเสรี ต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์ นำโดย สหรัฐอเมริกา เป็นพี่ใหญ่ โดยกลุ่มนี้สนับสนุนการรบให้กับ เวียดนามใต้ ซึ่งก่อนหน้านี้ แดนลุงแซมแอบให้การสนับสนุนแบบลับ ๆ มานาน ทว่าด้วยสถานการณ์ที่ยืดเยื้อและทวีความรุนแรง ในที่สุด พวกเขาก็ตัดสินใจเข้าร่วมวงไพบูลย์ด้วยตัวเอง

ขณะที่อีกฝั่งเป็นฝ่ายคอมมิวนิสต์ นำโดย จีน และ สหภาพโซเวียต รวมถึง เกาหลีเหนือ, เชโกสโลวาเกีย และ คิวบา เป็นผู้สนับสนุนให้กับฝั่ง เวียดนามเหนือ ที่มีผู้นำอย่าง โฮจิมินห์ นั่นเอง

จากการแบ่งฝ่ายดังกล่าว เราจะเห็นได้ว่านี่คือศึกใหญ่ที่ต่างฝ่ายก็ต้องแสดงแสนยานุภาพของตัวเองออกมา โดยเฉพาะอเมริกาที่เป็นพี่ใหญ่ของฝั่งต่อต้านคอมมิวนิสต์ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการกำลังทหารเป็นจำนวนมาก จึงทำให้มีการประกาศ “เกณฑ์ทหาร” เพื่อเสริมกำลังให้กับกองทัพ

แน่นอนว่า ณ เวลานั้น อเมริกันชนส่วนใหญ่มีความเป็นชาตินิยมสูงส่ง พวกเขาเป็นประเทศเกิดใหม่ที่ก้าวขึ้นมาเป็นมหาอำนาจของโลกได้อย่างเต็มตัวหลังจบสงครามโลกครั้งที่ 2 และการไปสู้ตามคำโฆษณาชวนเชื่อว่าเป็น “การต่อสู้เพื่อเสรีภาพ” แต่ถ้าให้ต้องไปออกรบในสงครามจริง ๆ แล้ว ไม่ว่าใครก็ไม่อยากจะได้รับสิทธิ์นั้น เพราะมันคือสนามรบจริง เจ็บจริง และตายจริง